Paloma Faith
Paloma Faith
Paloma Faith
Paloma Faith
Paloma Faith
Tekst utworu jest najpewniej osobistą opowieścią, w której Paloma dzieli się ze słuchaczami trudnościami związanymi z byciem sławną, rozpoznawalną. Jako gwiazda traktowana jest w inny sposób, w oczach ludzi straciła swoje ludzkie cechy i nikt już nie daje jej prawa do gorszego dnia, słabszego samopoczucia, bycia sobą. Nie ma już miejsca na nią samą, ma być tylko diwa, którą jest na scenie i którą ma być też w życiu codziennym.
Narratorka mówi tutaj o gorzkiej stronie tego, czego tak wielu ludzi pożąda i pragnie. Stojąc z boku nie widzą jednak z jak wieloma wyrzeczeniami wiąże się bycie sławnym. Tu nie ma miejsca na słabość, na smutek, załamania. Jest miejsce tylko na wspaniałość.
A przecież tak nie wygląda ludzkie życie - nie składa się ono z samych dobrych chwil, samych sukcesów. Wokalistka zorientowała się, że nie potrafi żyć tak, jak dotąd. Nie chce już za maską pewności siebie ukrywać smutku i bólu. Chce mieć prawo je wyrażać.
Wszystkie boleści i ludzkie okrucieństwo wobec siebie nazywa właśnie ceną sławy. Ceną, z którą nie wszyscy potrafią i chcą się godzić. Wtedy znikają z pola widzenia - bo świat nie chce gwiazd-ludzi.