Anselmo śpiewa tutaj o frustracji i agresji, jako motorach służących do przekraczania własnych granic. Często wydaje się nam, że negatywne emocje trzeba tłumić, unikać ich jak ognia, bo przynoszą nam w życiu tylko nieszczęścia. Dla Phila sprawa wygląda inaczej – jest świadom tego, że da się zaprząc własne demony do pracy i dzięki nim osiągnąć znacznie więcej, niż by się mogło wydawać.
Każdy z nas odczuwa te same emocje, i nie powinien się ich wstydzić. Złość da się przekuć w determinację, by coś osiągnąć, a na takim turbodoładowaniu można dojechać naprawdę daleko. Sam wokalista przyznaje, że gdy używa swej agresji do tego, by coś stworzyć, nie dość, że ta z niego uchodzi, to jeszcze efekt, jaki osiąga, jest imponujący. Ludzie potrzebują jakiegoś środka wyrazu, by móc się wyładować.
Dla Anselmo porządne wyżycie się jest o wiele lepsze od jakiekogolwiek innego lekarstwa. Powinniśmy mieć odwagę do tego, by odczuwać całe spektrum emocji i nie bronić się przed tymi mniej przyjemnymi. W końcu po coś mamy je w siebie "wbudowane".
