Paul Russell
Paul Russell
Paul Russell
Paul Russell
Paul Russell
Ten tekst piosenki wyraża różne refleksje i uczucia artysty w kontekście jego drogi w przemyśle muzycznym oraz życiu codziennym. W pierwszym wersecie autor opowiada o tym, że nie stawia się na szklanym podium (metafora "soap box") i nie odnosi błyskawicznych sukcesów. Mówi też, że miał mieszane uczucia co do branży rapowej, ale teraz czuje, że naprawia te relacje. Stwierdza, że jest teraz przyjacielem bitu rapowego i nie odwraca się, gdy sytuacja w branży jest trudna. Zauważa również, że stereotypy i uprzedzenia wobec Afroamerykanów są obecne, ale nie można przed nimi uciec - zawsze go doganiają.
W drugim wersecie artysta wyraża niepewność co do swojego miejsca w branży muzycznej. Mówi, że rap nie przynosi mu dużych dochodów, ale może pozwoli mu kupić coś w stylu Kobe (prawdopodobnie chodzi o buty lub inne produkty związane z legendarnym koszykarzem Kobe Bryantem). Wyraża też obawy o to, że jeśli nie osiągnie większego sukcesu, to jego dzieci będą miały trudności finansowe. Zauważa też, że niektórzy raperzy udają bogactwo i zuchwałość, podczas gdy tak naprawdę nie mają takich możliwości. Mówi, że takie jest życie w jego środowisku, ale pytanie, czego można było się spodziewać. Przyznaje, że był nieostrożny z pieniędzmi, ale nie wygląda na to, żeby miał kłopoty finansowe. Potem wspomina o luksusowym samochodzie (Lex), o tym, że ma drogie biżuterie (mesh na szyi), i że jest zbyt stylowy.