Poets of the fall
Poets of the fall
Poets of the fall
Poets of the fall
„Where Do We Draw The Line” opowiada o wątpliwościach, jakie nachodzą człowieka podczas poszukiwania własnej drogi. Jesteśmy wrzucani w rzeczywistość, która jest tak nieprzewidywalna, że znalezienie jakichkolwiek rządzących nią zasad graniczy z cudem. Jeszcze jako dzieci możemy chować się przed odpowiedzialnością za własne czyny za naszymi najbliższymi, ale gdy sami dorastamy nikt już nie wskazuje nam, którędy powinniśmy podążać.
Autor zastanawia się tutaj nad tym, w jaki sposób odnaleźć sens w całym tym chaosie. Czas płynie nieubłaganie, każdego dnia przybliżając nas do nieuniknionego końca. Jak z tej podróży uczynić coś, co sprawi że pod koniec będziemy czuć się spełnieni, skoro nikt nie jest w stanie powiedzieć, co kryje za sobą przyszłość? Czy jakiekolwiek nasze starania mają w ogóle jakieś znaczenie, jeżeli niefortunne okoliczności są w stanie zniweczyć wszystko?
Im więcej takich pytań pojawia się w naszych głowach tym bardziej tęsknimy za czasami, w których rzeczywistość wydawała się prosta i nieskomplikowana. Wokaliście jednak pod koniec utworu udaje się dojść do jakichś wniosków, dzięki którym jest w stanie pogodzić się z tym, co go czeka. Może i jutro jest jedną wielką niewiadomą, ale liczy się fakt, że żyjemy i możemy stawić jej czoła. Sam fakt, że oddychamy, myślimy i po prostu jesteśmy jest wartością samą w sobie.
Nawet błądząc możemy cieszyć się wolnością wyboru, próbować ogarniać cały chaos, nawet narażając się na porażki. Sami kreujemy swój los, mimo że nieustannie musimy korygować nasze decyzje w starciu ze światem, jaki nas otacza. W tym właśnie dla Marko tkwi piękno życia i bycia człowiekiem. Sama podróż,przygody, jakie pod czas niej na nas czekają są już dostatecznymi powodami, by iść do przodu