Cocker kieruje ten utwór do wszystkich, którzy czują się w jakiś sposób wyrzutkami. Dziwacy, outsiderzy, wszyscy, którymi pogardzają "normalni" ludzie, znajdą w tym kawałku słowa otuchy.
To ostrzeżenie dla społeczeństwa. Autor, utożsamiając się z odtrąconymi zapowiada, że nadchodzi czas zemsty. Mimo, że indywidualistów spycha się na margines, to jednak oni wszyscy istnieją, czekają na odpowiedni moment, by uderzyć. Czasy ucisku się skończą, w końcu wyrzutki zatriumfują. Będą walczyć za pomocą najgroźniejszej z broni – inteligencji.
Wokalista namawia tu do buntu tych, którzy czują się niesprawiedliwie traktowani w tym świecie. Jak śpiewa Cocker – "chcemy waszych domów, chcemy waszych żyć, chcemy rzeczy, na które nam nie pozwalacie". To wyraz sprzeciwu przeciw rządom bezmyślnych owieczek, sterowanych przez masowe media. Ci, którzy żyją w cieniu w końcu zaprotestują i zaprowadzą porządek, nie będą już więcej gnębieni.
