Utwór ten, w przeciwieństwie do większości piosenek z albumu, nie opowiada o rozstaniu, o potrzebie odzyskania wolności, a raczej o błagalnej próbie powstrzymania ukochanej osoby przed odejściem. Lynn wciela się tu w bohaterkę zranioną i doświadczającą samotności, z którą nie potrafi żyć, której nie potrafi zwalczyć w pojedynkę. Mówi o sobie jako potłuczonym przedmiocie, który ktoś musi posklejać. Ma nadzieję, że znalazła tę osobę - to do niej zwraca się w tekście utworu.
Słowa piosenki są reprezentacją przedziwnego uzależnienia, które połączyło Lynn z ukochaną osobą. Ta separuje ją od zewnętrznego świata, czasem sprawia, że wali się cały jej świat. Ale wokalistka wciąż pragnie tej niszczącej bliskości, wciąż chce poświęcać się dla drugiego człowieka.
Mówi o nieustannej, odwiecznej walce, którą toczy w niej umysł i serce. Jedno podpowiada konieczność odejścia, drugie każe robić wszystko w imię miłości. Lynn jest rozdarta między tymi dwoma stanami. I liczy na to, że to właśnie ten człowiek na nowo połączy dwa odległe bieguny jej osobowości. Że to on sprawi, że życie znów nabierze sensu.
