Que opowiada tutaj o swoich zmaganiach z życiem, pokazując nam trudności, z jakimi się boryka, mimo że na pierwszy rzut oka można by o nim powiedzieć, że nie ma na co narzekać. Wszystko jednak jest bardziej skomplikowane, niż by się mogło wydawać. Pomimo swojego sukcesu autor wcale nie zamierza spoczywać na laurach. Woli patrzeć na swoją przeszłość pod kątem porażek, skupiając się bardziej na wszystkich utraconych możliwościach, niż na bujaniu w obłokach i liczeniu na to, że jego muzyczna kariera będzie trwała wiecznie.
Zdaje sobie sprawę że w tych czasach popularność można szybko stracić i nie jest pewien, czy gdyby został pozbawiony możliwości tworzenia patrzyłby na swoje życie w dobrym świetle. Koniec końców określa go jego rap, dając mu sposób na to, by wyrażać siebie, wszystkie swoje przemyślenia, wątpliwości i obawy. Chce jak najlepiej wykorzystać to, co udało mu się do tej pory osiągnąć.
Oczywiście luksusy i drogie gadżety sprawiają mu przyjemność, ale trochę wygody nie wystarczy, by czuć się spełnionym. Que zamierza więc dalej się rozwijać, pisać coraz lepsze kawałki i po prostu żyć, zamiast się bać i dać się pożreć przez niepewność jutra. Znacznie lepiej jest skoczyć głową naprzód w to, co los nam szykuje, zamiast cały czas się bać i nic nie robić.
