Rory Graham śpiewa w tej piosence o próbie zaufania osobie, którą pokochał. Musi opuścić gardę, zburzyć mur, który wybudował wokół siebie w ochronie przed intruzami i wpuścić ukochaną do środka. Wierzy, że to "ta jedyna" i czuje, że będą razem już na zawsze - aż ich skóra bardzo się zestarzeje. Zawsze będzie myślał o niej.
Coś jednak nie idzie po jego myśli i związek, o którym marzył wydaje się nie wypalać. Mówi o niespełnionej "prawie" miłości. Już widział ją na horyzoncie, już czuł jej ciepły oddech na twarzy. Ale szybko jego nadzieje zostały przygaszone. Coś, co na początku uderzyło go z wielką siłą, teraz zostawiło go samotnym i zdruzgotanym. Miłość nie pograła z nim czysto.
Uderza go cisza, która powstała po odejściu ukochanej kobiety. I choć nie ma już jej przy jego boku - on wciąż myśli tylko o niej. I tak marzy o starzeniu się u jej boku. Jeśli nie z nią fizycznie, to na pewno z myślą o niej ciągle obecną w jego umyśle.
Rory o miłosnej walce mówi jako wykrwawieniu się. Widzi w niej wojnę, bitwę o szczęście i spełnienie, która to bitwa niejednokrotnie kończy się sromotną, bolesną porażką. Mimo tej świadomości - wciąż próbujemy. I on jest gotów spróbować raz jeszcze.
