Piosenka, której tekst zdaje się być refleksją mężczyzny, którego związek właśnie się zakończył. Narrator zwraca się do swojej byłej partnerki, kogoś, z kim bardzo wiele go łączyło. Nie spodziewał się, że przyjdzie mu rozstać się z tą kobietą. Przeżywa więc to, że nie może zmienić jej postanowienia. I choć prosił by nareszcie podjęła jakąś decyzję, teraz boi się tego, co go czeka w samotnym życiu.
Ma żal do dziewczyny, której wydaje się, że jej czas jest ważniejszy niż jego. Bo on wciąż zdaje się nie być pewny decyzji ukochanej. Być może kobieta zwodzi go i lawiruje – nie wie czego chce i nie potrafi podjąć jednoznacznej decyzji. Sugeruje jedno, mówi coś innego. A on czeka i czeka, aż w końcu raz powie, czego pragnie. I choć boi się samotności, woli bolesną wiedzę od wiecznej iluzji.
Wszystko musi iść po myśli kobiety, która nie dopuszcza do siebie w ogóle opinii innych ludzi – w tym swojego partnera. Nie bierze pod uwagę jego potrzeb i pragnień, nie szanuje jego czasu. To ona jest ważna, to do niej wszyscy muszą się dopasować – oto jej postawa.
