W wywiadzie dla Billboard, Raury opowiedział o tym utworze, mówiąc: „Kiedy widzą osobę taką jak ja, która się nie pieprzy, idąc przez system szkolny, patrzą na mnie z góry. Myślą, że jestem niczym. Ale coś nadchodzi, ponieważ słyszę szept Boga. Oznacza to, że moja intuicja, moje naturalne powołanie w życiu jest tym, czym jest szept Boga”.
Dla Raury'ego bycie kimkolwiek innym niż muzykiem jest kompromisem, a on nie akceptuje niczego innego.
Dorastając, zawsze miałem w głowie muzykę, zanim jeszcze wiedziałem, co to jest. Kiedy miałem dziewięć lat, mój przyjaciel i ja rozmawialiśmy o tym, co zamierzamy zrobić i jaki jest mój cel życiowy. Cel życiowy, który ewoluował od zdobywania „pieniędzy, dzięki czemu mogę mieć wszystkie dziewczyny”, do „życia w nieustraszonym systemie”.
My, jako młodzież, możemy pomóc pokonać wszelkie szanse. Nie potrzebujemy zbawiciela, ponieważ jesteśmy prawdziwymi wybawcami. Nacisk kładziony jest na „my”, ponieważ Raury uważa, że dzieci tego pokolenia powinny przyjąć niezależne myślenie, co stwierdził w wywiadzie dla Billboardu.
