Mamy tu pełne sakrazmu wyznanie porzuconego człowieka. Autorowi przy pomocy ironicznych uwag udało się pokazać, jak zerwanie potrafi czasem zburzyć cały nasz świat.
Jego dziewczyna go porzuciła i teraz został sam jak palec. Frustracja, jaka w nim narasta staje się nie do wytrzymania. Przekornie stwierdza, że w końcu kto może potrzebować osoby, na której zawsze będzie mógł polegać i która będzie dla niego wsparciem? Przecież nikt, wiadoma sprawa. Miłość w końcu jest czymś okropnym, przynoszącym same nieszczęścia.
Przez ten kpiący ton Borrell sprytnie nam uzmysławia, jak bardzo samotność może być dobijająca. Wszystkie negatywne emocje kumulują się w nim i wychodzą w postaci tych pełnych jadu zdań. Wokalista nie zamierza jednak tak łatwo zostawić tej sprawy. Został na lodzie, ale odegra się. Ta dziewczyna prędzej czy później pożałuje tego, co się stało.
Miłość i nienawiść wcale nie są tak daleko od siebie, a "Who Needs Love" zgrabnie nam to uświadamia. Warto o tym pamiętać.
