Regina Spektor
Regina Spektor
Regina Spektor
Regina Spektor
Regina Spektor
Powtarzające się odniesienia do oczekiwania na to, że ktoś wróci do domu, staje się głównym punktem otwartości i wrażliwości. Jest to całkowicie pasywna pozycja człowieka, który ma w sobie nadzieję na lepsze jutro.
Po długim oczekiwaniu nasz bohater próbuje odepchnąć niepokój, który pojawiają się w jego życiu przez jakiś czas. Regina odwołuje się także do plam w „Człowieku z tysiąca twarzy”. Spektor przerabia swój śpiew gardłowymi westchnieniami, jakby była hiperwentylowana. Daje to słuchaczowi poczucie zamkniętej i duszącej przestrzeni.
Zauważ, że sama przesłanka budowania zamkniętej przestrzeni dla siebie jest sprzeczna z radością i otwartością. Jest rzeczą jasną, że piosenka, która celebruje (lub opłakuje) otwartość, ma otwarte, niejednoznaczne zakończenie, które zachęca do swobodnej interpetacji.