Rise Against
Rise Against
Rise Against
Rise Against
Rise Against
Utwór Drones zawarty jest w albumie "The Sufferer & The Witness". Traktuje on o stosunku pracownika niższej klasy społecznej do otaczającego go świata. Osoby zbyt biednej, by żyć bez widma nędzy, lecz zbyt bogatej, by umrzeć z głodu.
Piosenka rozpoczyna się opisem miejsca, w którym znajduje się podmiot - jest to firma, w której pracuje. Opowiada o tym, że chciałby zostać usłyszany przez kogoś wyżej. Przestrzega innych przed pracą w tym miejscu, samemu jednak nie mając możliwości rezygnacji z pracy.
Ta sytuacja sprawia, że cierpi, a o rozmiarze udręki świadczy to, że gdyby powstała z niej siła, to mógłby za jej pomocą przenosić góry. Ostatnie dwa wersy pierwszej zwrotki świadczą o braku nadziei na poprawę sytuacji.
Refren to błaganie skierowane do bogatszych osób - jeżeli zapomną o pracownikach na najniższych szczeblach firmy, to ci skończą w biedzie i nikt nie zwróci więcej na nich uwagi. A jedyną rzeczą, której pragną te osoby, jest możliwość życia w dostatku i będą próbowali ją osiągnąć, bez względu na ilość porażek.
Druga zwrotka ma charakter jeszcze bardziej tragiczny, niż poprzednia. Rozpoczyna się stwierdzeniem, mówiącym o tym, że ich zarobki nie pozwalają na podtrzymywanie żaru życia, a jedynie na okazjonalne podtrzymywanie żaru. Wie, że mógłby postąpić inaczej, ale ubóstwo wiąże mu ręce i woli trzymać się kurczowo słabo płatnej pracy, niż zaryzykować, ponieważ porzucenie tej pierwszej oznacza, że w wypadku porażki może jej już nie dostać. Będąc samotnym rozpacza nad swoim losem, a jego uczucia i niepewność dotycząca kolejnego dnia, wypływa razem ze łzami, które wylewa.
Most to nieco inny opis, pełen buntu i złości. Porównuje biedne osoby do pszczelego roju, w którym jedynie nieliczne osobniki posiadają profity z funkcjonowania im. Później narracja się zmienia i przechodzi w okrzyk skargi, który mówi o tym, że osoby tam pracujące też mają własne życia oraz rodziny, które muszą wykarmić. Rezygnują więc z pracy, nie widząc nadziei na funkcjonowanie.
Podsumowanie: utwór ma za zadanie przekonać wyższe warstwy społeczne do dbania o ludzi, którzy pracują za minimalne pensje. Odwołuje się do wielu ludzkich uczuć, religii chrześcijańskiej (ew. św. Mateusza 17:20) lecz również do buntu przeciwko niskim płacom, ignorowaniu podstawowych ludzkich potrzeb czy niesprawiedliwości społecznej.