Rkomi
Rkomi
Rkomi
Rkomi
Rkomi
„Uświadomiłem sobie, że nie byłem przyzwyczajony do kontaktów z profesjonalnymi muzykami, nie potrafię słowami wyrazić pomysłu, który miałem bardzo wyraźny w głowie, ponieważ nie znałem ich języka. I tak moje ciągłe pragnienie zadawania sobie pytań doprowadziło mnie do nauki gry na fortepianie.
Napisałem ten kawałek i jest to pierwsze spojrzenie na to, co będzie w przyszłości. Na tej płycie nie udało mi się zrealizować wielu pomysłów, ponieważ są to koncepcje, które śledziłem przez miesiące nagrywania.
To zajmie dużo czasu, nie sądzę, że następny album jeszcze się wyda. Nauka gry na pianinie w wieku 26 lat to nie żart, dopiero zacząłem i muszę stawić czoła co najmniej dwugodzinnym codziennym sesjom. Moim marzeniem jest wyjść na scenę i grać, w międzyczasie chciałbym nauczyć się pisać i czytać muzykę, aby pewnie ją opanować”. W tej pierwszej części wstępu do albumu Rkomi wznawia początek monologu Travisa Bickle, bohatera filmu Taxi Driver, zaraz po zatrudnieniu jako taksówkarz.