Rostam
Rostam
Rostam
Utwór skonstruowany jest na zasadzie dialogów między ludźmi zgromadzonymi licznie w jednym miejscu, na jakimś strajku czy proteście. Całość opowiadana jest z kilku różnych perspektyw. Rostam tworzy tutaj opowieść o niepewności, przedziwnych czasach, w których żyjemy, zgubnym wpływie mediów na kondycję współczesnego człowieka. Widzi manipulację przez nie stosowaną. Mówi wprost: powiedzą ci co masz czuć, co robić, przekonają, że żaden bunt nie ma sensu.
W swoim tekście chce przekonać ludzi, że jest wprost przeciwnie - że ich głos się liczy, jest ważny i że może być usłyszany. Jestem tu żeby ci powiedzieć: nie słuchaj ich! - mówi w tekście utworu. Bo chce uświadomić ludziom, że nie muszą za wszelką cenę podążać za modą, nie muszą wpasowywać się w sztywne normy społeczne. Każdy ma prawo by być sobą i żyć tak, jak sam tego chce.
Trzeba słuchać siebie, otworzyć na ludzi, na prawdę. Rostam tworzy tu opowieść o współczesnym świecie, zgniłej polityce i społecznych niesprawiedliwościach. Nie godzi się na rzeczywistość w takiej formie. I wierzy, że coś można jeszcze zmienić. Wystarczy spróbować.