"Human", jak wskazuje sam tytuł, jest opowieścią o człowieczeństwie, z którym utożsamia się narratorka. W tekście utworu opowiada o sobie jako człowieku właśnie - kimś, kto posiada serce, oczy, ciało i krew. Wszystko to czynią ją fizycznie osobą, kimś, kto żyje tak, jak żyją wszyscy ludzie wokół. Mówi jednocześnie o życiu w świecie, o życiu, które zdarza się tylko raz i to czyni je tak wyjątkowym.
Życie Sevdaliza ocenia jako ulotne i delikatne - łatwo je stracić, pominąć. W każdej chwili nasz czas przecieka nam przez palce i nie możemy zrobić nic, by go zatrzymać. Jednocześnie narratorka mówi o tym, jak trudno się z tym wszystkim pogodzić, jak trudno znaleźć tu miejsce dla siebie, odnaleźć spokój i szczęście.
Być może odnosi się także do swojego statusu znanej osoby, wschodzącej gwiazdy muzyki. Stąd to jej nieustanne podkreślanie, że jest tylko człowiekiem - takim samym, jak my wszyscy. Ma swoje wady, problemy, swoje niedoskonałości. I nie rozumie dlaczego niektórzy nie chcą tego zrozumieć.