Tytuł utworu bez wątpienia stanowi nawiązanie do przeboju Fergie "Big girls don't cry". Sia, w przeciwieństwie do gwiazdy Black Eyes Peas, uważa, że również dorosłe kobiety mają prawo do wzruszeń, złości, płaczu - okazywania emocji. Również w tym utworze możemy znaleźć wyznania autobiograficzne.
Sia opowiada tu o kobietach, do których sama należy. Takich, które odnoszą sukces, nie mają czasu na życie osobiste, wszyscy zazdroszczą im pieniędzy i sławy. Takie twarde dziewczyny, mówi, również mają uczucia, czują wewnętrzny ból, który ukrywają przez wzrokiem ludzi z zewnątrz. Skryte pod maską pewności siebie, cierpią w samotności. Kiedy wracają do domu nikt na nie nie czeka, nic się nie dzieje a telefon - zwykle rozdzwoniony - uparcie milczy. Wtedy, w poczuciu samotności, wciąż udają, że wszystko jest dobrze. A tak naprawdę, pogrążają się w rozpaczy.
Właśnie wtedy Sia płacze. Nie interesuje ją to, jak wygląda. Rozmazany makijaż spływa po jej policzkach. Bo wtedy, kiedy ma złamane serce i zatapia się w smutku, wtedy ma prawo do płaczu. Bo duże dziewczyny też mają uczucia.
