Cały ten kawałek jest jednym wielkim ukłonem w stronę kina grozy, a w szczególności właśnie filmów typu slasher, gdzie bohaterowie jeden po drugim giną na wyjątkowo brutalne sposoby. Mamy tutaj odniesienia do absolutnej klasyki gatunku – Piątek Trzynastego, Hellraiser, czy Omen to tytuły, które cisną się nam na usta, gdy słuchamy pełnych pasji rymów, jakie wypluwa z siebie Słoń. Wszyscy jego przeciwnicy i hejterzy skończą dokładnie tak samo jak filmowe ofiary, topiąc się we własnej krwi, rozszarpani na kawałki przez bity Miksera i gadkę samego autora.
Jak zwykle Wojtek wciska tutaj całą masę brutalnych i obscenicznych tekstów, okraszając to odwołaniami do najbardziej kultowych scen w historii horrorów. Po przesłuchaniu "Slashera" od razu nabierzemy ochotę by odświeżyć sobie parę niezłych tytułów, albo nadrobić zaległości, jeżeli takowe mamy. Klasyczny Słoń w najlepszym wydaniu – bez pardonu, dosłownie i z pompą.
