Snow Patrol
Snow Patrol
Snow Patrol
Snow Patrol
Snow Patrol
Utwór-wspomnienie, w którego tekście narrator wraca myślami do wczesnej młodości, pierwszych pocałunków, miłości, szaleństw. Zwraca się tutaj do dziewczyny, z którą wtedy dzielił swój czas, z którą wtedy tak doskonale się bawił. Przeżywał u jej boku najlepsze chwile w swoim życiu, czas, którego nigdy nie zapomni i który po części wykreował go jako człowieka.
Młodość wspomina jako zapisaną w ogniu. Tak intensywna, szalona i dzika była ówczesna rzeczywistość. Świat nie miał granic, miłość była wszystkim, radość nie była niczym skrępowana. Tekst staje się nie tylko osobistą opowieścią, ale zapisem pewnego etapu charakterystycznego dla wszystkich ludzi. Etapu beztroski i szczęścia, które wypływało z nas samych.
Narrator próbuje przebić się przez te wszystkie lata, które upłynęły od tego momentu, wrócić myślami do chwil szczęścia. Wspomina swoją ukochaną, kobietę, o której wciąż myśli, która wciąż jest dla niego niezwykle ważna. I mówi jej o tym wszystkim, o tym, co czuje, jak bardzo tęskni. I jak wiele się w jego życiu zmieniło.
Ale czas na kolejny krok, czas na prawdziwą dorosłość. Bo to pierwszy raz, którego jeszcze nie przeżył, nowy pierwszy raz w jego życiu - krok ku samodzielności i dojrzałości.