[Interludium mówione}
Myślę, że częścią tego jest zaakceptowanie faktu, że jestem piękna w byciu czarną i to jest rzecz, która, jak sądzę, budzi moje emocje. Zawsze to wiedziałam. Zawsze byłam dumna z tego, że jestem czarna. Nigdy nie chciałam być nikim innym. Uwielbiałam to wszystko ...
To takie piękno u czarnych ludzi, a mnie to bardzo przygnębia, kiedy nie możemy wyrazić dumy z bycia czarnymi. Jeśli tak, to jest to uważane za niepoprawne. Nie! Po prostu jesteś pro-czarny. I w porządku. Te dwie idee nie idą w parze. Ponieważ celebrujesz czarną kulturę, nie oznacza to, że nie lubisz białej kultury, lub że ją sprowadzasz w dół. To po prostu chluba, ale to irytujące, gdy ktoś mówi, że "jest rasistą!", "To jest odwrotny rasizm!" lub "Mają Czarny Miesiąc Historii, ale nie ma Białego Miesiąca Historii!"
Cóż, wszystko, czego kiedykolwiek nauczano, to historia białych ludzi. Dlaczego jesteś na to zły? Dlaczego to cię denerwuje? To mnie zaskakuje i nie pozwala być z siebie dumną.
Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
W tekście tego kawałka mama Solange, Tina Lawson, opowiada o swojej dumie z tego, kim jest, skąd pochodzi i jakie są jej korzenie. Podkreśla, że zawsze tak było, że kochała to jaka jest, że kochała swoją skórę i wszystko to, co się z nią wiązało. Jednocześnie boli ją i uderza to, że duma z bycia czarnoskórą czy czarnoskórym nie może zostać w pełni wyrażona, w całości opowiedziana.
Tina czuje, że każdy, kto wprost chwali się swoim pochodzeniem czy dumą z tego, kim jest staje się automatycznie podejrzanym o wrogie przeciwko białym nastroje. Ma wrażenie, że społeczeństwo nie pozwala jej cieszyć się z bycia sobą.
Tekst jest więc kolejnym elementem złożonej układanki, opowieści, którą Solange tworzy na swoim albumie. Opowieści o byciu czarnym, o problemach i nietolerancji, która za tym idzie. I, jednocześnie, o dumie, która się z tym wiąże. O dumie z bycia sobą, swojego pochodzenia. Tym razem przemawia ustami swojej mamy - kobiety, która wiele przeszła i która jest już pewna co jest naprawdę ważne.
