Sons of an Illustrious Father
Sons of an Illustrious Father
Sons of an Illustrious Father
Sons of an Illustrious Father
Sons of an Illustrious Father
W tekście tej piosenki narratorka zwraca się do kogoś, kogo kocha tak bardzo, że jest w stanie poświęcić dla niego dużą część samej siebie. Mówi o uczuciu przejmującym kontrolę nad życiem, nad wyborami i myślami zakochanego. Nie sposób nad nim zapanować i nie sposób mu się oprzeć.
Słyszymy tutaj monolog, w którym kobieta kolejno wylicza co jest w stanie zrobić dla ukochanego. Każda jej decyzja, każde działanie podyktowane jest dobrem partnera, jego wyborami, pomysłami i zachciankami. Narratorka jest gotowa wyrzec się samej siebie w imię miłości - wyższego, w jej mniemaniu, dobra.
Utwór staje się opowieścią o emocjach, które nas definiuje, które czynią nas ludźmi pełnymi, szczęśliwymi. Przynajmniej pozornie. Bo czy rezygnacja z własnego "ja" może ostatecznie prowadzić do szczęścia?
Ale miłość ma to do siebie, że kiedy kochamy, przestajemy myśleć racjonalnie. Wszystko wydaje się mniej istotne niż to uczucie. I tak jest w przypadku narratorki, która - opuszczona przez ukochanego - czuje, że mimo wszystko kawałek jego wciąż jest z nią. I że nigdy nie zniknie. Bo nie ma czegoś takiego jak przeciwieństwo miłość. Jest tylko ona - najważniejsza i najwyższa.