W tym utworze Cornell przedstawia nam świat w bardzo negatywnym świetle. „Head Down” zwraca naszą uwagę na to, jak czasem trudno jest zachować pogodę ducha, gdy wszystko wokół próbuje wgnieść nas w ziemię i zmyć uśmiech z naszych twarzy. Jesteśmy zazdrośni, gdy innym wokół powodzi się lepiej od nas, odruchowo traktujemy więc ich gorzej, starając się sprowadzić do swojego poziomu, albo nawet i trochę niżej.
Starczy, że komuś uda się dorobić, by od razu pojawiały się głosy, sugerujące że stało się to zapewne dzięki jakimś nieczystym machlojkom. Społeczeństwo pełne jest podłych, zepsutych manipulantów, wyładowujących swoje frustracje na ludziach wokół.
Chris jest tego boleśnie świadom, opisując nam to przez praktycznie cały utwór. Na sam koniec jednak daje słuchaczom jakąś nadzieję, motywując ich do tego, by nie dawali się ściągać na ziemię i mieli odwagę być po prostu szczęśliwi. Nie zmienimy tego, jak działa świat, ale możemy starać się nie dopuszczać do siebie jego negatywnego wpływu. Po co przejmować się gadaniem innych, skoro można zamiast tego skupić się na tym, by samemu być dobrym człowiekiem? Koniec końców słowa to tylko słowa i ranią nas tak bardzo, jak sami na to pozwolimy.
