Stanisława Celińska - Za małe serce [tekst, tłumaczenie i interpretacja piosenki]

Za małe serce, za duży lęk
I coraz szybciej twój pociąg gna.
I ciągle pytasz o życia sens,
A dookoła pejzaże zła.
Jest atrakcyjne, ma kolor krwi,
Możesz mieć wszystko, gdzie sięga wzrok.
Warunek jeden: Żeby tak żyć,
musisz się cały zanurzyć w mrok.

Zatrzymaj się, masz jeszcze czas,
Wiedz, że nie wszystko stracone!
Jeszcze w sercu zaśpiewa las,
A ty pobiegniesz w tę stronę.
Nie bój się iść wprost do światła,
Zbyt długo tumanił cię mrok.
Twarz twoja tak tam pobladła,
W ciemnościach pogorszył się wzrok.
Idź, sercem ujrzysz, co trzeba
I w źródle obmyjesz z krwi dłoń.
Ochłodzi cię błękit nieba,
Otuli płaszczem kwiatów woń.
Te prześwietlone obrazy,
Świat przecudowny, jak we śnie.
Nie wstydź się żyć - tak bez skazy,
Błogosławiąc noce i dnie.
I zanieś ten spokój innym,
A zło niech pójdzie w niepamięć.
Dobrze jest czuć się niewinnym
Jak polny przydrożny kamień.

Za małe serce, za duży lęk,
Zapyta ciebie nieznany ktoś:
Wiem, co przeszkadza i skąd ten stres,
To dusza zżera, odbiera moc.
Więc mi ją sprzedaj, po co ci jest?
Czy się opłaca? Czy jest w cenie?
Nieużyteczna jak z dziurą koc,
Jak polne przydrożne kamienie.

Zatrzymaj się, masz jeszcze czas,
Wiedz, że nie wszystko stracone!
Jeszcze w sercu zaśpiewa las,
A ty pobiegniesz w tę stronę.
Nie bój się iść wprost do światła,
Zbyt długo tumanił cię mrok.
Twarz twoja tak tam pobladła,
W ciemnościach pogorszył się wzrok.
Idź, sercem ujrzysz, co trzeba
I w źródle obmyjesz z krwi dłoń.
Ochłodzi cię błękit nieba,
Otuli płaszczem kwiatów woń.
Te prześwietlone obrazy,
Świat przecudowny, jak we śnie.
Nie wstydź się żyć - tak bez skazy,
Błogosławiąc noce i dnie.
I zanieś ten spokój innym,
A zło niech pójdzie w niepamięć.
Dobrze jest czuć się niewinnym
Jak polny przydrożny kamień.