Sufjan Stevens
Sufjan Stevens
Sufjan Stevens
Sufjan Stevens
Sufjan Stevens
Tekst piosenki zawiera złożone metafory i obrazy, które można interpretować na różne sposoby. W pierwszej zwrotce mowa jest o miejscu o półmroku z pojedynczym sygnalizatorem świetlnym. Elizabeth, główna postać, wydaje się być w stanie skupić lub zebrać się po jakimś wydarzeniu. Następnie wykonuje jakąś akcję, która jest opisana jako pociągnięcie spustu na antonim (słowo o przeciwnym znaczeniu). To może być metaforą podjęcia jakiejś decyzji odmiennie niż się spodziewano.
W refrenie pojawia się prośba o uwolnienie "demonycznej oszustki Sylvian" i wizja widzenia kogoś w polu wzroku. Ta osoba jest opisana jako ubrana w złote runo (golden fleece). Następnie jest apel, by nie pozwolić dzieciom umrzeć tej nocy, niezależnie od tego, co jest właściwe czy niewłaściwe. Chodzi o to, żeby pozwolić im spokojnie spać.
W drugiej zwrotce pojawiają się różne obrazy: roże, dzikie lisy, trująca bluszcz i matczyne instynkty, które wydają się być zagadką. Narrator zastanawia się, jak można myśleć o tym wszystkim. Wspominane są mityczne postaci Niobe i jej pocałunek, który mógł mieć wpływ na to, co się stało.