Susanne Sundfør
Susanne Sundfør
Susanne Sundfør
Susanne Sundfør
Susanne Sundfør
W okresie wojen każdy troszczy się tylko o swoje życie i swoich kochanków. Wie, że po tym wszystko już nigdy nie będzie takie samo. Powinna więc zostawić wszystko, bo nawet ona je ma, nigdy ich nie użyje.
Susanne kontynuuje badanie idei nieuchronności, porównując sposób, w jaki wszechświat radzi sobie bez nas, z jednogłośnym werdyktem. Niezależnie od tego, czy tu jesteśmy, czy nie, świt zmieni się w zmierzch.
Odnosi się to do renomowanej fasady, którą ludzie starają się utrzymać w życiu. Na przykład w swoim zawodzie lub społecznie. Te rzeczy nie mają wartości na wojnie. Rozproszone umysły w końcu będą miały największą szansę na przeżycie. Świat zdominowany przez władzę i pieniądze należy tylko do sfery materialnej. Nie ma przepustki do następnego pozaziemskiego etapu, który dla człowieka jest nieznany.