Swain
Swain
Swain
Swain
Swain
Kontynuując motywy podjęte na innych kawałkach z „The Long Dark Blue” Noam dalej śpiewa tutaj o poczuciu bezsensu i zagubienia w rzeczywistości. Podczas gdy jednak większość utworów z tego krążka to czysta ekspresja bólu istnienia, „You’re Not Special” spogląda na ten temat niejako z zewnątrz.
Wokalista staje tutaj w pewnym sensie z boku, zauważając że jego własne cierpienie nie jest niczym wyjątkowym. To kolejny poziom przygnębienia własnym życiem – uświadomienie sobie tego, jak nisko upadliśmy, jak bardzo nasze problemy są nieistotne w świecie, gdzie naprawdę wielu przeżywa dokładnie takie same trudności. Nie dość więc, że samo życie sprawia nam wiele trudu, a codzienność wydaje się katorgą, to jeszcze nie jesteśmy w tym w żaden sposób wyjątkowi, stanowimy tylko kolejny przykład człowieka zniszczonego przez rzeczywistość.
„You’re Not Special” nie jest jednak w stu procentach przygnębiającym numerem. Noam pod koniec zwraca się tutaj do nas/samego siebie, wskazując na to, że użalanie się nad sobą w niczym nie pomoże. Skoro nie potrafimy odnaleźć sensu i wciąż tylko załamujemy ręce nad własnym losem to równie dobrze moglibyśmy zrezygnować ze swoich starań. Zamiast więc robić z siebie ofiarę powinniśmy za wszelką cenę zebrać w sobie siłę by w końcu podnieść się z kolan. Nieważne jak trudnym to by nie było zadaniem.