Kolejna miejska historia, w której Taco dzieli się ze słuchaczami swoim spojrzeniem na warszawski, imprezowy światek. Widzi w nim symbol zepsucia i niepewności. Ludzi, których spotyka na swojej drodze widzi jako zimnych, nieprzystępnych, wycofanych emocjonalnie. To w ogóle cecha współczesności - ten chłód i niepewności co do możliwości otworzenia się przed drugą osobą.
Taco mówi więc o chwilowych relacjach, o przelotności związków, o przemożnej samotności, której tak wielu ludzi dziś doświadcza. Zatopieni w imprezach i pogoni za pieniędzmi zapomnieliśmy o tym, co naprawdę ważne - o bliskości.
A im dłużej od niej uciekamy, tym trudniej potem ją budować. Boimy się ludzi, w strachu przed byciem skrzywdzonym zamykamy się w sobie i gramy nieczułych, pozbawionych głębszych uczuć.
Z tym wszystkim Taco chce się pożegnać, temu wszystkiemu mówi tytułowe adieu. Zanim stanie się tak sam, zanim ten świat pochłonie go bez reszty.
