"Świecące prostokąty" to poetyckie określenie na wszelkiej maści elektroniczne zabawki, którymi otaczają się współcześni ludzie. Nie potrafią opędzić się od potrzeby posiadania, potrzeby raczenia się kolejnymi gadżetami. Podobnie jest z narratorem tej piosenki, który zauważa jak wiele świecących obiektów mieni się wokół niego. I ciągle dochodzą do nich kolejne - świat nieustannie kusi nas kolejnymi propozycjami.
W tym zalewie technologii jesteśmy mocno pogubieni, zapominamy o tym, co jest w życiu naprawdę ważne. Swoje smutki próbujemy zagubić na ekranie smartfona czy tabletu. Gadżety atakują tradycję, papier zastępujemy ekranem. "Prostokąty" ciągle dostarczają nam nowych informacji, zalewu wiadomości, które atakują nas od samego rana. Budzik, prognoza pogody, informacje - wszystko to znajdujemy w małym pudełku.
Pudełko to stało się niezbywalną częścią naszego życia. Nie wyobrażamy już sobie funkcjonowania bez niego u boku. Tymczasem Taco tęskni za czasami, w których nie był ciągle na uwięzi, w których jego życie nie było związane ze świecącym ekranem gadżetu. Chce swobodnie myśleć w czym przeszkadza mu ciągle zapalający się ekran telefonu.
Telefonu, który zniszczył naszą wolność, który ukradł ludziom swobodę. Kiedyś tańczyliśmy, powtarza w tekście raper. Teraz patrzymy na filmiki z tańczącymi ludźmi. Doświadczanie zamieniliśmy na obserwację. I zapominamy czym jest prawda.
