Wydana 17 maja 2020 roku wersja piosenki pochodzi z albumu zatytułowanego "Live from Paris", który jest zapisem wrześniowego koncertu Swift, który miał miejsce w paryskim L'Olympia Theater. Wydawnictwo jest także soundtrackiem do filmu dokumentalnego Artystki, zatytułowanego "City of Lover."
Utwór stanowi opis podwójnych standardów oceny zachowań obyczajowych, powszechnie stosowanych wobec kobiet i mężczyzn. W wypadku "The Man" ocenie polega nie tylko kobieta, ale także osoba publiczna, przez co opinia społeczna jest wobec nie bardziej surowa. W jednym z wywiadów dla Vogue Taylor poruszała ten temat mówiąc - "To pewnego rodzaju eksperyment, gdybym podjęła te same decyzje, popełniła te same błędy, zdobyła tyle samo co teraz, jak zostałoby to odebrane gdybym była mężczyzną."
"The Man" mówi o doświadczeniach Swift związanych z krytyką jej życia miłosnego, zawodowego czy wszelkiego rodzaju wystąpień publicznych - "Jak to jest chwalić się piciem i dolarami/ Dostajesz suki i modelki?/ I wszystko jest dobrze, jeśli jesteś zły/ I jest w porządku, jeśli jesteś zły/ Gdybym chwaliła się swoimi pieniędzmi, byłabym suką, a nie baletnicą/ Zrobiliby ze mnie tą złą/ To dobrze, że jestem wściekła."
Utwór stanowi obronę kobiety, która robi karierę, nastawiona jest na osiągnięcia, ale także piętnuje zachowanie szeroko rozumianych mediów - "Mówiliby, że pośpieszyłam się, poświęciłam pracy/ Nie kręciliby głowami i nie pytali, na ile na to zasługuję/ Co miałam na sobie, gdybym była nieuprzejma/ Można wszystko oddzielić od moich dobrych pomysłów i żądzy władzy."
