The Maine
The Maine
The Maine
The Maine
The Maine
"Watermelon Sugar" to drugi po "Lights Up" singiel, który promował album Stylesa zatytułowany "Fine Line." Premiera drugiego studyjnego krążka w solowej karierze artysty odbyła się 13 grudnia 2019 roku. W utworze Harry Styles wspomina letnie przygody, śpiewając o letnich owocach i dawnej miłości. Z okazji Halloween, 30 października 2020 roku, amerykański zespół rockowy The Main wydał cover piosenki.
Oryginalnie piosenka została wydana bez wcześniejszych zapowiedzi, mniej niż godzinę przed tym, jak Harry wykonał utwór podczas swojego debiutu hostingowego w Saturday Night Live. "Watermelon Sugar" to drugie wydawnictwo Harry'ego w 2019 roku, po październikowym singlu 'Lights Up." Po raz pierwszy Styles wspominał o utworze w tweecie opublikowanym 22 października 2019 roku, odnosząc się również do utworu "Kiwi" z 2017 roku: "Kiwi walked so Watermelon Sugar could run."
Fani dość szybko znaleźli powiązania między "Watermelon Sugar" i byłą dziewczyną Harry'ego Styles'a - modelką Camille Rowe. W wywiadzie dla Rolling Stone w sierpniu 2019 roku Kid Harpoon skomentował rozstanie i wpływ jaki wywarło ono na Harrego: "Przeżył to zerwanie, które wywarło na niego duży wpływ […] Odbył całą emocjonalną podróż wokół niej [Rowe], i całego związku." W tym samym wywiadzie Harry mówił także o książkach, które ostatnio czytał, wyznając: "Czytanie naprawdę nie było dla mnie. Nie potrafiłem na długo skupić uwagi. Ale umawiałem się z kimś, kto dawał mi książki. Czułem, że muszę je przeczytać, bo inaczej pomyślałaby, że jestem głupkiem, gdybym ich nie przeczytał."
Natomiast podczas rozmowy z Elle w lutym 2017 roku Camille przyznała, że jedną z jej ulubionych książek jest "In Watermelon Sugar" Richarda Brautigana. Powieść z 1968 roku osadzona jest w post-apokaliptycznym środowisku, w którym ludzie żyją w cukrze z arbuza, który powstaje poprzez odsączenie wody z arbuzów, pozostawiając czysty cukier. Bohaterowie żyją w świecie, w którym wszystko jest zrobione właśnie z tego cukru. Powieść mówi o zadowoleniu z życia, które wiedzie jednostka, z drugiej strony o braku świadomości dlaczego podejmuje określone działania. Tytułowy cukier arbuzowy, zarówno w powieści Brautingana jak i piosence Stylesa, jest symbolem czegoś dobrego, choć tak naprawdę nikt nie wie dlaczego.