"In Memorium" jest ostatnią z czteropiosenkowej serii o synu marnotrawnym opowiedzianej w Ewangelii Łukasza 15. Narrator analizuje powrót syna do ojca w wersetach 17-24, skupiając się na uczuciach niegodności i wdzięczności syna za miłość i przebaczenie ojca.
Narrator przyjmuje postać syna marnotrawnego, wyobrażającego sobie ponowne spotkanie z ojcem, którego porzucił. W jego wyobraźni ojciec wita go radośnie: i rzeczywiście, w oryginale tak jest. Ale, jak pokazują następne wersy, jest to tylko początkowe marzenie syna: w rzeczywistości nie wrócił jeszcze do domu, by stanąć przed ojcem.
I tu syn ujawnia, jak bardzo jest mu przykro. Widzi siebie jako kogoś niegodnego miłości, jaką ojciec może mu dać, ponieważ jest "zbyt piękny", i odrzuca z głowy wyobrażenie o tym, że jest trzymany "tak, jakbyś nigdy nie pozwolił mi odejść".
Wokalista popełnił błędy. Jak widać we wcześniejszych tekstach i poprzedniej piosence "wishing well", postąpiła grzesznie i nie czuje nic poza wstydem i żalem. Na początku mówiąc, że obiekt, do którego pisze tę piosenkę (prawdopodobnie Bóg) był "o wiele za piękny, by mnie kochać", ta nowa linia mówiąca o jej ubóstwie jest tak naprawdę kolejną linią pokazującą, że nie czuje się godna lub optymistycznie nastawiona do przebaczenia.
