Samotny rozbitek, na wyspie wśród fal, oh!
Kolejny samotny dzień, z nikim poza mną, oh!
Samotność większa, niż jesteś w stanie znieść,
Ocal mnie, zanim popadnę w szaleństwo, oh!
Wyślę s.o.s. do świata
Wyślę s.o.s. do świata
Mam nadzieję, że ktoś odnajdzie moją
Mam nadzieję, że ktoś odnajdzie moją
Mam nadzieję, że ktoś odnajdzie moją
Wiadomość w butelce, tak!
Wiadomość w butelce, tak!
Minął już rok od wysłania mojej notki,
Lecz powinienem wiedzieć o tym od samego początku:
Tylko nadzieja jest w stanie utrzymać mnie przy zmysłach,
A miłość, może uleczyć Twoje życie,
Lecz może także złamać Ci serce.
Wyślę s.o.s. do świata
Wyślę s.o.s. do świata
Mam nadzieję, że ktoś odnajdzie moją
Mam nadzieję, że ktoś odnajdzie moją
Mam nadzieję, że ktoś odnajdzie moją
Wiadomość w butelce, tak!
Wiadomość w butelce, tak!
Kiedy wyszedłem tego ranka, nie mogłem uwierzyć w to, co widzę
Sto miliardów butelek wyrzuconych na brzeg
Zdaje się, że w swej samotności nie jestem osamotniony;
Sto miliardów rozbitków próbuje odnaleźć swój dom
Wyślę s.o.s. do świata
Wyślę s.o.s. do świata
Mam nadzieję, że ktoś odnajdzie moją
Mam nadzieję, że ktoś odnajdzie moją
Mam nadzieję, że ktoś odnajdzie moją
Wiadomość w butelce, tak!
Wiadomość w butelce, tak!
Wyślę s.o.s.
Wyślę s.o.s.
Wyślę s.o.s.
Wyślę s.o.s.
Wyślę s.o.s.
Wyślę s.o.s.
Wyślę s.o.s.
Wyślę s.o.s.
Wyślę s.o.s.
Wyślę s.o.s.
Wyślę s.o.s.
Wyślę s.o.s.
Wyślę s.o.s.
Wyślę s.o.s.
