Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Autor porównuje w tej piosence ludzi do dinozaurów, aby uświadomić nam, że podążamy za ich śladami. Tak jak prehistoryczne bestie miliony lat temu, tak teraz ludzie są najwyżej postawionym gatunkiem na Ziemi.
Nic nie trwa jednak wiecznie. Możemy zniknąć stąd w ułamku sekundy. Jesteśmy potężni, groźni, inteligentni, ale co z tego, skoro starczy uruchomić głowice atomowe, rozpętać wojnę ostateczną i nie pozostanie po nas praktycznie żaden ślad. Może to być też kwestia meteorytu, trzęsień ziemi, innych kataklizmów, żebyśmy skończyli jako skamieniałości, oglądane w muzeach przez kolejnych "władców" planety.
Autor śpiewa, że w końcu to cisi posiądą Ziemię. Może o to właśnie chodzi? Ludzie zawłaszczają sobie coraz to nowe obszary, niszczą środowisko, przejmują władzę nad prawami natury, a jednak nie ma pewności, że za sto, tysiąc lat dalej tu będziemy.
Szczególnie w tych czasach, kiedy to sami możemy dla siebie stanowić zagrożenie ostateczne.
