W wywiadzie telefonicznym z listopada 2014 r. Danny O'Donoghue skomentował, w jaki sposób powstała ta piosenka:
Wydaje mi się, że siedziałem wtedy w studiu i grałem na pianinie. Potem wpadłem na melodię, a słowa pojawiły się nieco później, gdy zacząłem mówić. Ponieważ mieliśmy już zwrotkę i inne elementy piosenki, zaczęliśmy rozmawiać o refrenie. Chciałem, aby w słowach zawarte było pożegnanie, ponieważ pożegnaliśmy się z kimś znacznie wcześniej. Raczej nie mówisz do widzenia, lecz żegnaj na zawsze. Zostaje smutek i żal z powodu zaistniałej sytuacji.
Zwrot „Mam duszę, ale nie jestem żołnierzem”, powtarzany jest kilka razy w utworze i jest dość popularny. Pożegnanie nigdy nie jest dobre, ani sprawiedliwe. Co ciekawe, tak naprawdę nie ma „uczciwego” pożegnania, ponieważ oznacza ono „poradzić sobie lub przetrwać”. To jedna z ciekawszych gier słownych. Życzymy dobrze naszemu partnerowi, jednak w głębi serca cierpimy z powodu rozstania.
