Otóż
Patrząc teraz wstecz, nie wiedziałem, co to miało być
I to jest jak wychowywanie dzieci, człowieku
Jeśli nie zostałeś wychowany, nie wiesz jak wychować, wiesz?
Po prostu zrobiłem z nimi wszystko, co mogłem, ponieważ
Dobrze wiedzą, że ich kocham
Ale nie zrobiłem wszystkiego, co mogłem
Nie wiedziałem, co do cholery robię
Ja nie
Nigdy nie zapomnę patrzenia, jak moja mama zostaje ubrana w kaftan bezpieczeństwa
I wywieziony z domu, gdy miałem zaledwie siedem lat
Zdiagnozowano u niej Dementia praecox i umieszczono ją w szpitalu psychiatrycznym
Zostawiając mojego tatusia samego ze mną i moim młodszym bratem Lloydem
Później miałam złą macochę, która dodatkowo ugruntowała ideę, że nie potrzebuję matki
Dorastanie bez niej miało długotrwały wpływ, który w pełni zrozumiałem dopiero znacznie później w życiu
To wpłynęło na moje relacje z rodziną i tymi, z którymi się romantycznie wiązałam
Ilekroć zbliżałem się do kobiety, odsuwałem ją od siebie
Częściowo było to mściwe, a częściowo oparte na strachu
Ale było to też całkowicie podświadome
Patrzenie wstecz to suka, prawda?