Tekst piosenki przedstawia obraz życia w miejscu, gdzie trudno znaleźć coś pięknego lub wartościowego. Artyści opisują atmosferę przesiąkniętą przemocą, pieniędzmi i brakiem sensu, podkreślając brak perspektyw i nadziei. W refrenie Tony Effe i Ghali wyrażają ironiczne pragnienie bogactwa i luksusu, które w rzeczywistości nie przynoszą szczęścia ani satysfakcji.
W pierwszej zwrotce Ghali kontynuuje temat bogactwa i statusu społecznego, zwracając uwagę na swoje aspiracje i dążenie do sukcesu materialnego. Mimo osiągnięć finansowych i pozycji społecznej, wciąż czuje pustkę i brak spełnienia, co wydaje się być charakterystycznym elementem życia w określonym środowisku.
W drugiej zwrotce Tony Effe kontynuuje wątek luksusu i przepychu, opisując swoje przywary i powierzchowność w relacjach międzyludzkich. Artyści prezentują obraz życia w otoczeniu skupionym na statusie społecznym, prestiżu i materialnych dóbrach, w którym brakuje autentyczności i wartości emocjonalnych. Tekst piosenki ukazuje ironiczne podejście do kultu luksusu i bogactwa, podkreślając pustkę i brak sensu w życiu opartym na powierzchowności i konsumpcjonizmie.