Vald przypomina nam tutaj, że najbardziej „krwawe” zachowania, najbardziej brutalne, w tym sposób wyrażania siebie, są ściśle związane z klasą społeczną, do której należymy. Rzeczywiście, im biedniejszy jesteś, tym większe prawdopodobieństwo, że popadniesz w przestępczość, przemoc. Życie bez pieniędzy to walka o własne przetrwanie, która mechanicznie rodzi gwałtowne zachowania. Sposób wyrażania siebie, a także zachowania w społeczności, to nie tylko odzwierciedlenie naszej edukacji, ale także tego, ile zarabiamy.
Krótko mówiąc, to zdanie określa pieniądze jako odpowiedzialne za przemoc. To właśnie poprzez oksymoron pomiędzy „dobrem” a „złem” Vald zwraca naszą uwagę na dobrze znaną ludzką osobliwość: bycia całkowicie sprzecznymi istotami, w nieustannej konfrontacji między naszymi impulsami, a rozumem.
Jesteśmy przyzwyczajeni do szukania natychmiastowej przyjemności, czasami ze szkodą dla naszego zdrowia. Tak jest na przykład w przypadku narkotyków lub alkoholu. Są to intensywne, natychmiastowe przyjemności, które jednak na dłuższą metę wyrządzają nam krzywdę.