Jak pokrótce wyjaśnia w wywiadzie dla Clique, Vald odnosi się w tym utworze do swojej wiary w Prawo Przyciągania, które zakłada, że skupiając się na pozytywnych lub negatywnych myślach, ludzie mogą wywoływać pozytywne lub negatywne doświadczenia w swoim życiu. Innymi słowy, ta myśl polega na stwierdzeniu, że przyciąga się to, co wysyła do świata.
Chociaż wiara (wiara w religię) istnieje i trwa, nie zapobiega wojnie i śmierci. Vald jest częściowo świadomy, że „prawo przyciągania umysłowego” oznacza zmuszanie się do patrzenia na świat przez różowe okulary, krótko mówiąc, do zachowania indywidualizmu.
Vald akceptuje tę obserwację i woli nadzieję od działania.
Termin zachód słońca jest tutaj idealny do wyrażenia tej idei. Spektakl przybiera zwrot „lofi”, jest wiele obrazów, które mogą to wyrazić: Możemy pomyśleć, że było wiele zachodów słońca bez przyjaciół, a więc wspaniały moment w jego życiu bez przyjaciół, może w życiu Valda, ale i każdego, kto rozpozna się po tych słowach.