Poruszający utwór, w którym Vance pyta ukochaną kobietę dlaczego wybrała właśnie jego jako obiekt swojej miłości. Mężczyzna ma poczucie, że nie jest wystarczająco dobry dla wspaniałej dziewczyny, że nie zasługuje na nią w pełni. W jego mniemaniu dziewczyna tylko traci przy nim czas. Jest przecież tyle rzeczy, które mogłaby robić, tylu wspaniałych ludzi, których mogłaby poznać. A ona wybrała jego i przy nim spędza swoje wolne chwile.
Vance daje tutaj wyraz uwielbienia dla ukochanej. Jest ona dla niego cudem, ideałem, który mógłby robić wszystko czego zapragnie. Wzrusza go świadomość, że ze wszystkich ludzi wybrała właśnie jego. Jednocześnie czuje, że spoczywa na nim wielka odpowiedzialność za to, aby tego czasu faktycznie nie zmarnować.
Nie potrafi przyjąć faktu, że tak wspaniała kobieta mogła go pokochać. Ma wrażenie, że ta ciągle go sprawdza, testuje. Ale przyznaje, że byłby w stanie zrobić wszystko dla ich miłości, dla szczęścia ukochanej. Wciąż się boi, że któregoś dnia straci to, na czym mu najbardziej zależy. Że utraci miłość ukochanej istoty. Odpowiada również na pytanie, które zadaje na początku tekstu - dlaczego dziewczyna marnuje na niego swój czas. A odpowiedź jest prosta - zakochała się, a oddać się miłości to najłatwiejszy sposób by poczuć, że żyjesz.
