Whitesnake
Whitesnake
Whitesnake
Whitesnake
Whitesnake
Największy przebój Whitesnake wydaje się przedstawiać położenie mężczyzny, który do niedawna przypuszczał, że ułożył sobie życie u boku ukochanej osoby, ale teraz znów padł ofiarą samotności.
Pogrążony w desperacji, obciążony złamanymi marzeniami i utraconą nadzieją, porównuje siebie do włóczęgi, który „urodził się, by wędrować samotnie”. Jest mu bardzo trudno; zwraca się do Boga z prośbą o siłę, dzięki której zdoła postawić krok naprzód. Nazywa siebie „kolejnym sercem czekającym na ratunek”.
Piosenka ukazała się najpierw w 1982 roku na albumie „Saints 'N' Sinners”, a pięć lat później, w nieco zmodyfikowanej wersji, została ponownie wydana na krążku „Whitesnake”. Druga wersja posiada zmodyfikowany tekst – słowo „hobo” (włóczęga) zastąpiono przez „drifter” (wędrowiec). David Coverdale wyjaśnił w jednym z wywiadów, że chciał uniknąć sytuacji, w której słuchacze myliliby wyraz „hobo” z obraźliwym „homo”.