William Shakespeare
William Shakespeare
William Shakespeare
William Shakespeare
William Shakespeare
Drugi sonet opowiada o żądzy seksualnej, która trapi każdego człowieka, i według poety stanowi jeden z grzechów głównych. Podmiotem lirycznym utworu jest sam autor, zaś adresatem staje się według opinii wielu krytyków literackich jego kochanek o skłonnościach homoseksualnych. Jest to jednak hipoteza, która nigdy nie została naukowo potwierdzona. Forma tekstu to klasyczny angielski sonet.
Utwór traktuje o fakcie, że żądza seksualna jest w stanie zdominować ciało i umysł człowieka do tego stopnia, że jest on w stanie nie tylko kłamać na jej potrzeby, ale nawet zabić. Sonet 129 jest przestrogą dla adresata, przestrogą przed zaufaniem owej żądzy, którą odczuwa, a która może skłonić człowieka do złych działań. Tekst przybiera tu formę liryki refleksyjno-miłosnej, zaś sam autor staje się filozofem.
Jak mówi poeta, prawdziwa miłość jest w stanie przetrwać wiele trudności stawianych na drodze człowieka, w wypadku "Sonetu 129" chodzi głównie o problemy emocjonalne i duchowe. Autor stawia prawdziwą miłość w opozycji do opisywanych żądzy - "Marzenie w jednej chwili czyni snem prześnionym./ Wszystko to wiemy; lecz choć wiemy, wciąż nas wściekła/ Żądza, raj obiecując, wiedzie w otchłań piekła."