Piosenka pełna symboliki i skojarzeń typowych dla twórczości Willow Smith. Opowiada tutaj o swojej rozwiniętej duchowości, to przez jej pryzmat patrzy na świat i innych ludzi. Mówi o kimś, w kogo oczach widzi jakieś światło, które ją do niego przyciąga. W utworze stara się opowiedzieć o wewnętrznej wiedzy, chęci nieustannego samorozwoju, pogłębienia świadomości. Sama siebie nazywa heroiną - to nawiązanie do tytułu utworu. Podczas kiedy jej rówieśnicy faktycznie biorą narkotyki, ona sama jest swoim narkotykiem - odkrywa samą siebie, wpada coraz głębiej w podświadomość, samopoznanie.
Willow mówi tutaj o swoim dojrzewaniu, stawaniu się dorosłym człowiekiem. Podkreśla świadomość bycia sobą, potrzebę wolności, własną kobiecość. Używa metafory spacerów po lesie - las to jej wyobraźnia, jej wewnętrzne ja, które powoli odkrywa.
Dziewczyna stawia sobie kolejne wyzwania, chce się rozwijać, eksplorować swoją duchowość. Jednocześnie jest gotowa na przeciwności, trudności, które na swojej drodze napotka. Willow zdaje się być wyjątkowo dojrzała jak na swój młody wiek. Choć patrzy na świat idealistycznie, jest też świadoma problemów, które ją czekają. Odwołuje się do symboliki New Age, darów natury, kosmicznej energii. Wszystko to stanowi punkt charakterystyczny całej jej twórczości.
