Willow Smith
Willow Smith
Willow Smith
Willow Smith
Machine Gun Kelly
W tekście tego utworu Willow Smith opowiada o Ziemi, środowisku, naturze, które są naszym domem i, jak ujmuje to poetycko w słowach utworu, inkubatorami naszego życia. To tutaj rodzimy się, żyjemy i umieramy. Korzystamy z zasobów naturalnych, które stanowią element środowiska. Dokładnie tak samo, jak my. Willow opowiada o Ziemi jako nosicielce życia, na której zapisane są nasza przeszłość, na której odbywać się będzie także przyszłość.
Tekst utworu stanowi swoisty hołd artystki wobec dóbr Ziemi, Matki Natury, która jest warunkiem naszej egzystencji. Willow wierzy, że w dalekiej przeszłości wydarzyło się coś, co na dobre zmieniło bieg ziemskich wydarzeń. Antyczni ludzie, jak mówi artystka, przeżyli wiekopomne wydarzenie. Legenda o Atlantydzie jest elementem wierzeń Willow, jej życiowej filozofii.
Wokalistka mówi o próbach, które każdego dnia podejmuje by uświadamiać ludziom wartości planety, to, jak cenny jest świat, w którym żyjemy. Nie ma już jednak siły na ciągłą walkę, przekonywanie. Willow zwraca się tutaj do kogoś, kogo nazywa swoją gwiazdą. Być może to jakiś bliski człowiek, a może naprawdę, faktyczna gwiazda - jej kosmiczna personifikacja.