Piosenka jest swoistym sprawozdaniem z życia Willow, z jej dojrzewania, stawania się dorosłą i wkraczania na nowy etap w życiu. W tekście zwraca się do kogoś, na kim jej zależy i stwierdza po prostu, że "zostawiła swoją świadomość na progu jego domu". W ten sposób opowiada o swojej pierwszej miłości. Takiej, która odebrała jej zdolność racjonalnego myślenia i analizowania - dokładnie tak, jak powinna robić miłość.
Willow mówi tutaj o byciu sobą i radości, którą odczuwa w związku z tym. Opowiada o tym przez pryzmat swoich włosów - tak ciasno skręconych w dredy, że nie można przejechać między nimi palcami. Ale to normalne, każdy z nas jest inny i każda odsłona człowieczeństwa jest wspaniała. Dziewczyna jest zakochana i nic innego nie ma teraz znaczenia - beztroska ogarnia cały jej świat.
Mówi o otwieraniu się na drugiego człowieka, bliskość, którą uczy się budować. Piosenka jest pełnym życia, ale jednocześnie refleksyjnym odbiciem młodzieńczej świadomości Willow. Używając charakterystycznego dla siebie stylu, odnosząc się do wielowymiarowości świata, opowiada o zakochaniu, nauce życia, dojrzewaniu.
