„Guzik” to kawałek opowiadający o firmach, które z raperów próbują zrobić chodzące reklamy ich produktów. Małpa i Włodi objeżdżają tutaj zarówno artystów, którzy wciskają słuchaczom swoje lub obce marki, jak też samym przedsiębiorcom, zmieniającym muzykę w sposób na dorobienie sobie.
Autorzy jasno stwierdzają, że brzydzą się reklamowaniem odzieży i jakichkolwiek innych produktów. Dla nich rap jest przede wszystkim pasją, sposobem wyrażania siebie i nie chcą robić z siebie sługusów przemysłu. Obaj cenią sobie wolność i niezależność, więc w kontraktach z firmami dostrzegają tylko perspektywę nałożenia na siebie kagańca. Nie zamierzają spełniać niczyich oczekiwań, naginać własnej wizji artystycznej tylko po to, by dorabiać sobie na sprzedaży jakichś produktów.
W muzyce liczy się dla nich twórczość, przekaz i kontakt z fanami, chcą więc dostarczać im przede wszystkim solidnych kawałków, a nie najnowszych trendów modowych, czy innych badziewi. Zdają sobie sprawę z tego, że pieniądze, jakie idą za reklamowanie chociażby linii odzieżowych są całkiem atrakcyjne, ale kłóci się to z ich wizją bycia raperem. Dlatego ostrzegają wszystkie „hieny” przemysłu, by trzymały się od nich z daleka. Jeśli nie będą się do tego stosować, mogą srogo pożałować.
